Αν ο στόχος για τις επόμενες μέρες είναι να μην περάσει ο όλεθρος που ετοιμάζεται να νομοθετήσει η κυβέρνηση, αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο αν απλωθούν σε όλη τη χώρα λαϊκές πολύμορφες αντιδράσεις σε όλα τα επίπεδα.
Το κλειδί δηλαδή είναι η παρουσία και η δράση του λαϊκού παράγοντα, εκείνου που έχει βάλει τη σφραγίδα του σε όλες τις ανατροπές που έχουν συμβεί στη χώρα εδώ και δύο χρόνια. Υπό το βάρος της δικής του παρέμβασης το καλοκαίρι του 2011 έμεινε η χώρα χωρίς κυβέρνηση για κάμποσες ώρες, όταν η παραίτηση του Γ. Παπανδρέου περιφερόταν από το Μαξίμου στο Προεδρικό Μέγαρο κι από εκεί στα γραφεία της Ν.Δ. και πάλι πίσω. Υπό αυτό το βάρος κατέρρευσε τελικά η κυβέρνηση Παπανδρέου το φθινόπωρο του ίδιου έτους, κι επίσης υπό την πίεση του λαϊκού παράγοντα οδηγήθηκε μετά από πολλά μπρος-πίσω σε εκλογές η κυβέρνηση Παπαδήμου.
Το κρίσιμο αυτό στοιχείο θα αναδειχθεί και πάλι, αργά ή γρήγορα. Είναι βέβαιο ότι ο λαός θα αντιδράσει στο κοινωνικό σφαγείο που του επιφυλάσσουν. Ήδη έχουν αναπτυχθεί το τελευταίο διάστημα πολλοί μικροί αγώνες για πολλά ζητήματα, αν και ασυντόνιστοι, διάσπαρτοι, που δείχνουν όμως ότι το υλικό υπάρχει. Αλλά κυρίως αναδεικνύεται η έλλειψη συντονισμού τους και η αδυναμία να συστοιχηθούν και να συναποτελέσουν ένα πολιτικό ρεύμα αλλαγής και ανατροπών.
Ο λαός αυτές τις μέρες έχει μπροστά του μια πολιτική μάχη που ένα μόνο κρίσιμο μέγεθός της είναι η απεργία της Τετάρτης. Είναι μια μάχη που δεν θα δοθεί μόνο εντός του Κοινοβουλίου από όσες δυνάμεις θέλουν να υπηρετήσουν την ακύρωση αυτής της καταστροφικής πολιτικής. Είναι μια μάχη που θα δοθεί κυρίως εκτός του κτιρίου της Ελληνικής Βουλής, και σε όλη τη χώρα. Είναι μια μάχη που φέρνει στο κεντρικό πεδίο το λαό ολόκληρο, κι όχι μόνο τους απεργούς.
Η διαδήλωση της Τετάρτης έχει μεγάλη σημασία. Εξίσου μεγάλη σημασία έχει να μην αφεθεί να είναι αυτή η διαδήλωση μία «ημέρα δράσης ενάντια στα μέτρα», αλλά να πλαισιωθεί από πολλές άλλες μαζικές εκδηλώσεις όλες τις μέρες που ακολουθούν από σήμερα μέχρι να πάει στη Βουλή το πακέτο των 11,5 δισ. Ήδη μερικές δυνάμεις δουλεύουν την ιδέα να υπάρξει μεγάλη συγκέντρωση στις πλατείες της χώρας και στο Σύνταγμα την ημέρα που θα ανακοινωθούν τα νέα μέτρα. Σε αυτή την κατεύθυνση έχουν ανακοινώσει ότι θα κινηθούν το Δίκτυο Συνδικαλιστών Ριζοσπαστικής Αριστεράς και ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων.
Είναι αναγκαίο όμως επίσης ένα πλατύ κάλεσμα για καθημερινές δράσεις στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς. Είναι επιτακτική μια δράση που θα καλεί όλους τους εργαζόμενους μετά τη δουλειά τους να βρίσκονται στις πλατείες και στο Σύνταγμα. Την ημέρα της ψηφοφορίας στο Κοινοβούλιο, είναι απαραίτητο να σταλεί παντού το μήνυμα: οι εργαζόμενοι και όλος ο λαός ψηφίζουν με το δικό τους τρόπο έξω από τη Βουλή. Είναι εξαιρετικά σημαντικό για το μέλλον αυτού του τόπου να θυμηθεί ο λαός ξανά όλες τις στιγμές του μεγάλου ξεσηκωμού των τελευταίων δύο χρόνων που τον έφερε στο προσκήνιο και του έδειξε τη δύναμη των αγώνων του. Γιατί πρέπει τώρα να δοθούν όλες οι δυνάμεις ώστε να ανακοπεί η πορεία προς τη φρίκη. Σε αυτή την προοπτική, πολιτικές δυνάμεις, κοινωνικές οργανώσεις, φορείς, συνδικάτα, όσοι καταλαβαίνουν αυτή την ανάγκη, πρέπει να πρωταγωνιστήσουν και να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να δώσουν στο λαό την πρωταγωνιστική θέση…
Το κρίσιμο αυτό στοιχείο θα αναδειχθεί και πάλι, αργά ή γρήγορα. Είναι βέβαιο ότι ο λαός θα αντιδράσει στο κοινωνικό σφαγείο που του επιφυλάσσουν. Ήδη έχουν αναπτυχθεί το τελευταίο διάστημα πολλοί μικροί αγώνες για πολλά ζητήματα, αν και ασυντόνιστοι, διάσπαρτοι, που δείχνουν όμως ότι το υλικό υπάρχει. Αλλά κυρίως αναδεικνύεται η έλλειψη συντονισμού τους και η αδυναμία να συστοιχηθούν και να συναποτελέσουν ένα πολιτικό ρεύμα αλλαγής και ανατροπών.
Ο λαός αυτές τις μέρες έχει μπροστά του μια πολιτική μάχη που ένα μόνο κρίσιμο μέγεθός της είναι η απεργία της Τετάρτης. Είναι μια μάχη που δεν θα δοθεί μόνο εντός του Κοινοβουλίου από όσες δυνάμεις θέλουν να υπηρετήσουν την ακύρωση αυτής της καταστροφικής πολιτικής. Είναι μια μάχη που θα δοθεί κυρίως εκτός του κτιρίου της Ελληνικής Βουλής, και σε όλη τη χώρα. Είναι μια μάχη που φέρνει στο κεντρικό πεδίο το λαό ολόκληρο, κι όχι μόνο τους απεργούς.
Η διαδήλωση της Τετάρτης έχει μεγάλη σημασία. Εξίσου μεγάλη σημασία έχει να μην αφεθεί να είναι αυτή η διαδήλωση μία «ημέρα δράσης ενάντια στα μέτρα», αλλά να πλαισιωθεί από πολλές άλλες μαζικές εκδηλώσεις όλες τις μέρες που ακολουθούν από σήμερα μέχρι να πάει στη Βουλή το πακέτο των 11,5 δισ. Ήδη μερικές δυνάμεις δουλεύουν την ιδέα να υπάρξει μεγάλη συγκέντρωση στις πλατείες της χώρας και στο Σύνταγμα την ημέρα που θα ανακοινωθούν τα νέα μέτρα. Σε αυτή την κατεύθυνση έχουν ανακοινώσει ότι θα κινηθούν το Δίκτυο Συνδικαλιστών Ριζοσπαστικής Αριστεράς και ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων.
Είναι αναγκαίο όμως επίσης ένα πλατύ κάλεσμα για καθημερινές δράσεις στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς. Είναι επιτακτική μια δράση που θα καλεί όλους τους εργαζόμενους μετά τη δουλειά τους να βρίσκονται στις πλατείες και στο Σύνταγμα. Την ημέρα της ψηφοφορίας στο Κοινοβούλιο, είναι απαραίτητο να σταλεί παντού το μήνυμα: οι εργαζόμενοι και όλος ο λαός ψηφίζουν με το δικό τους τρόπο έξω από τη Βουλή. Είναι εξαιρετικά σημαντικό για το μέλλον αυτού του τόπου να θυμηθεί ο λαός ξανά όλες τις στιγμές του μεγάλου ξεσηκωμού των τελευταίων δύο χρόνων που τον έφερε στο προσκήνιο και του έδειξε τη δύναμη των αγώνων του. Γιατί πρέπει τώρα να δοθούν όλες οι δυνάμεις ώστε να ανακοπεί η πορεία προς τη φρίκη. Σε αυτή την προοπτική, πολιτικές δυνάμεις, κοινωνικές οργανώσεις, φορείς, συνδικάτα, όσοι καταλαβαίνουν αυτή την ανάγκη, πρέπει να πρωταγωνιστήσουν και να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να δώσουν στο λαό την πρωταγωνιστική θέση…
Eφημεριδα..Ο δρομος της Αριστερας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου